De andere helft van het eiland

Vandaag de andere helft van het eiland te gaan. Onze witte Nissan maakt toch aardig wat kilometers. Het is zonder navigatie toch nog wat lastig. Irene kan geen kaart lezen, Lobke en Sara eigenlijk ook niet, dus het is altijd een kunst om de van te voren uitgestippelde route te vinden en te blijven volgen. Tot op heden lukt dat wonderwel. Wel steeds met de kaart in de buurt, maar... het is eigenlijk best leuk. Veel leuker dan plat op de navigatie rijden. We verlaten Punto Delgada in oostelijke richting en slaan al snel een smal weggetje in: dat gaat direct bergop. Het is fantastisch. De bloemenzee is er weer, het uitzicht fenomenaal en.... ook hier weer meren en steeds stoppen om de meren en uitzichten te fotograferen.
We zijn vroeg en komen amper mensen tegen. De vogels zorgen voor het geluid, hoewel de gevonden FM zender RFM ook voor een aardig achtergrond deuntje zorgen. Volgens mij hebben ze hier maar een cd voor handen, want zo'n beetje elk nummer is van Ed Sheeran. Het valt goed in de smaak bij de dames. Evenals de route overigens. 
We bezoeken een theeplantage en bevinden ons (in gedachten) weer even in Indonesië. Het is grappig om te zien en ook hier zijn de vergezichten weer fabuleus.
Deze trip staat echter grotendeels in het teken van de vulkaan effecten die zich vertalen in bronnen. Op verschillende plekken zien we kokende modder en poeltjes. Het stinkt naar zwavel en het levert veel damp op. Het is en blijft bijzonder om te zien, zeker omdat het er hier zo veel zijn. In het dorpje Furnas moeten we bij Tony eten, die zijn maaltijden kookt of stoomt in de hete lucht van de bronnen. Daar lunchen we dan ook. Het zit er stampend vol en mensen komen van heinde en ver om hier dit speciale maal te nuttigen. 
We bezoeken nog wat bronnen en wandelen in de dorpjes en de omgeving. Vervolgens op huis aan. Letterlijk en figuurlijk. Op de hotelkamer schrijf ik mijn laatste blogjes, morgen gaan we op huis aan. Het was een bijzondere trip. Mooie eilanden die allemaal iets bijzonder hebben. In de auto op weg naar het hotel hebben we een top 5 gemaakt van de eilanden. Voor ons staat uiteindelijk Flores vanwege de natuur en de rust op de eerste plaats. Vervolgens volgen Pico en Fajal. Terceira en Sao Miguel mogen het samen uitvechten. Erg mooi, maar moeten het wat ons betreft afleggen tegen de andere drie, die echt in de buitencategorie zitten. Een mooie vakantie in een prachtige afwisselende omgeving, met goed eten in een prima sfeer. Wat wil je eigenlijk nog meer?

Reactie schrijven

Commentaren: 0