We hebben de neiging om bij fietstochten en wandelingen direct richting bos en heide te rijden of te lopen. Het bosgebied is uitgestrekt en prachtig en de verleiding is groot om juist de schaduw en de rust van het bos op te zoeken. Vandaag heb ik het vizier maar eens op de andere kant van Heerde gericht. Het gedeelte achter het Apeldoorns kanaal dat tot aan de IJssel doorloopt. Landbouwgebied, weteringen, wat bossages, maar voornamelijk grasland. Het rivierenlandschap lijkt een beetje op de omgeving waar we vandaan komen. Toch is het net wat anders. Misschien komt het wel omdat het toch wat verder af ligt van de randstad, maar het heeft in ieder geval ook te maken met het verschil tussen de kleinere (en meer meanderende) IJssel en de Lek waar wij ons vorige huis aan de dijk hadden liggen.
Vanmorgen dus dat gebied ingegaan. Vanuit dat betekent dat dus: rechtsaf richting Bonenburg en vervolgens het Apeldoornskanaal oversteken. Na het drukke kruispunt na de brug over het kanaal is de rust en stilte daar. Het Markluiderpad is een route van ongeveer 10 kilometer en start eigenlijk in Veessen, maar… je kunt natuurlijk overal instappen. Voor mij begint de wandeling bij Borchgrave. Een plek de al in 1664 bestond, maar waarvan het huis in de Hollandse oorlog ron 1670 werd vernietigd. Rond 1800 werd er weer een nieuw landhuis neergezet. Om eerlijk te zijn ben ik meer onder de indruk van de tuin. Het is een bloemenrijk geheel met een prachtige vijver.
De wandeling vervolg ik over de Borchgraveweg, terug naar het kanaal en langs allerlei tuinderijen. De Klompenpaden app meldt dat rond 1950 de tuinders vanuit Zwolle zijn neergestreken. De route is vervolgens prachtig. Over de verlaten weggetjes en door grasland loop je langs een van weteringen. De vogels roeren zich, er zijn ooievaars en reigers en de roofvogels laten zich ook goed horen. Vlakbij de IJssel staat villa bakhuis. De oorspronkelijke boerderij is lang geleden afgebrand. Er staat een ijzeren frame (als kunstwerk) met de vorm en contouren van het oorspronkelijke pand.
Het laatste deel gaat onder de dijk langs, door het grasland langs d wetering en de route leidt langs Gulbroek (waar je op vrijdag en zaterdag blijkbaar blauwe bessen mag plukken). De wandeling is voorbij voordat ik er erg in heb. Uiteindelijk iets van 12 kilometers afgelegd. Meer dan de moeite waard en zeker voor herhaling vatbaar!
Reactie schrijven