Het was in meerdere opzichten een bijzonder jaar. Sommige gebeurtenissen wil je misschien wel snel vergeten. Sommige niet. Onze jongste zoon vloog begin januari uit en liet het Vogelnest voor wat het was. Op kamers in Utrecht. Onze oudste zoon kwam weer terug op het nest. Met grootse plannen en het voornemen om ons huis als springplank te gebruiken om in het buitenland voor zichzelf te beginnen. Het kwam er niet en hij woont nog steeds in Het Vogelnest.
Het begin van het jaar was heftig en intensief. Eerder publiceerden we op deze plek al iets over de mantelzorg voor onze (schoon)ouders, maar ook het overlijden in februari en maart van respectievelijk (schoon)moeder en (schoon)vader. Het was een emotionele periode die je gedurende het hele jaar met je meedraagt. In juni geen verjaardagsfeestje omdat ze er niet meer is, geen Sinterklaas met alle van der Ploegjes en een eerste keer kerst zonder het traditionele bezoek en samen zijn. Het blijft slikken en niet alleen omdat we ze missen.
Voor mij persoonlijk was 2017 ook een jaar vol reizen en bijzondere trips. Het begon begin januari in Praag en het eindigt eind december in Wenen. En daar tussen in ligt de treinreis met Bertus naar Peking. Het was in alle opzichten bijzonder en de verhalen van de reisblog lees ik met plezier terug. De treinreis, Mongolië, het Baikalmeer, Irkoetsk, Moskou en natuurlijk Ulaan Bataar en Peking. Onvergetelijk: de reis, het landschap en de vele ontmoetingen.
Als gezin bezochten we de Azoren. Wat was het er mooi en wat was de reis eigenlijk veel en veel te kort. Prachtige eilanden.
Voor mijn werk bezocht ik ook Stockholm: een bijzondere stad. Een kennismissie over arbeidsverhoudingen met vakgenoten en de AWVN. Het was de periode van de zonnewende: de langste dag van het jaar.
Ook Michigan was bijzonder. Twee weken opleiding in oktober. Mijn vakgebied met alle nieuwe ontwikkelingen door de HR goeroe (en zijn vrienden) David Ulrich. Vakgenoten over de gehele wereld bijeen in Michigan. Hard werken en natuurlijk ook wat ontspanning rond een football wedstrijd met meer dan 100.000 bezoekers en verschillende etentjes en wandelingen in een prachtige omgeving. Zelfs Halloween mee gemaakt. In november ook kort in London geweest. Leuk om iets van de kerstsfeer te proeven.
In en rond ons gezin was het goed. Mooie familiemomenten met elkaar mee gemaakt. In juni met het gezin in Limburg met alle andere Verbomen. Maar ook het weerzien met de franse familie van der Ploeg was goed. Neven en nichten en oom Kees en tante Francoise.
Mijn vader vierde zijn 80ste verjaardag en dat leverde ook mooie en prima quality time op met ooms en tantes uit Nederland, België en Frankrijk. Het zijn de momenten, die een jaar bijzonder maken. Wat ook mooi en elk jaar weer bijzonder is, is het Sinterklaasfeest waar de leden van ons gezin allemaal weer volop aan de hand van de surprises en prachtige gedichten de maat werden genomen.
We spelen ook onze rollen. Als Sinterklaas, (zwarte) Piet of als tandarts. En met kerst worden we zelfs als een van de drie wijzen ingezet. En verder met kerst.... een mooi moment rond de dis. Je vraagt je af waarom je niet vaker zulke culinaire familiemomenten organiseert. Wellicht maakt het het moment van samenzijn in ieder geval nog mooier.
Rond het huis veranderde onze tuin en kregen we een veranda aan ons huis. Vele uurtjes werden in de tuin doorgebracht. van wilgen knotten tot appels plukken. De appeloogst was dit jaar wat magertjes, nadat alle bloesem in het voorjaar kapot vroor. Toch konden we weer het een en ander aan appelsap produceren. De nieuwe vijver was met alle beplanting eind november ook klaar. We kijken uit naar de lente en de zomer van 2018 en de wijze waarop dit nieuwe stukje tuin tot wasdom gaat komen.
En dan het werk. Ook druk en intensief. Veel uitdaging, maar ook een belangrijk besluit. In 2018 ga ik Rabobank verlaten. Goed over nagedacht en veel over gesproken. Ik heb er jarenlang gewerkt, heb het er reuze naar mijn zin gehad, maar... het perspectief op verdere groei binnen mijn vakgebied was er niet meer en voor het eerst in mijn carrière is er sprake van déjà vu activiteiten en dat voelt gewoon niet goed. Tijd voor iets anders en nieuwe uitdagingen. Met Rabobank heb ik goede afspraken gemaakt over het vervolg en de invulling van mijn tijd het komende jaar. Tot 1 juli nog een aantal projecten doen en daarna een aantal maanden sabbat. Ik ben er blij mee en kijk uit naar de zomer en de verkenning van het nieuwe perspectief. Vanaf januari ga ik mij daar maar wat op richten.
Maar eerst.... het jaar afsluiten in Wenen. De wals van het leven gaat gewoon verder....
Reactie schrijven